Ik ben van een overtuigde échte vleeseter langzaam in stapjes een veganist geworden. Toen ik erachter kwam dat dierlijke producten helemaal niet goed zijn, niet alleen voor het milieu, maar ook voor mijn lichaam.
Om dit even uit te leggen: ik heb reuma, vanaf mijn tiende. Dit heeft mij altijd in de weg gestaan van wat ik wilde. Vooral in mijn jeugd miste ik het mee willen doen op werkweken en met sporten. Ik vond dat het klaar was! Tijd om het heft in eigen handen te nemen. Ik ben gaan zoeken naar een oplossing, waarbij ik niet meer afhankelijk zou zijn van al die medicatie, die als we eerlijk zijn ons lichaam ook niet ten goede doen.
Zo kwam ik uit op 2 dingen: vasten en vegan eten. Ik dacht laten we makkelijk beginnen, ik ga eerst al het vlees skippen. Zogezegd zo gedaan. Al moet ik wel zeggen dat dit nu heel makkelijk klinkt, het is lastig om alles te laten staan als je het echt gewend bent. Want alles wat we doen is een patroon, een gewoonte. Daarom had ik als stok achter de deur een challenge (veggie challenge als ik het goed heb onthouden).
Tijdens deze challenge kwam ik achter dingen die ik niet meer ‘niet kon zien’. De waarheid achter melk, dit is bedoeld voor de kalfjes van de koe en niet voor ons. Het is basicly babymelk en hier worden levende wezens voor gebruikt. Ik zal niet zeggen dat de boer niet goed voor zijn vee zorgt, maar ik heb er wel ethische vraagtekens bij, als ik eerlijk ben.
Als klap op de vuurpijl kwam ik tijdens de challenge erachter dat ik een lactose allergie heb… alleen het was me allemaal wat veel om in één keer te veranderen. Ik ben dus weer teruggegaan naar vlees eten en zuivel plantaardig te vervangen. Want ja welke pijn is groter? Buikpijn of de reuma die ik redelijk onder controle had met de medicatie. Ik had dit al snel na een paar maand onder de knie en ben vervolgens het vlees ook weer gaan schrappen. Dit was al best een stap, tijdens dit hele proces heb ik veel ‘fouten’ gemaakt door naar verkeerde restaurants te gaan waar niks te eten was voor mij dat ik dan toch weer een stuk vlees bestelde, of gewoon me niet in kon houden. Ik ben daar dus ook echt niet trots op. Vooral omdat ik doorheen dat proces het leven steeds meer ben gaan waarderen, zowel van het dier, mijzelf als de rest van de wereld.
Als je je afvraagt: wat betreft vis? Ik at dat al bijna niet, ik verving dat op een gegeven moment wel voor vlees, maar het blijft een levend wezen, een dier wat je op eet. Plus als ik eerlijk ben heb ik dat nooit echt lekker gevonden. Dus dat was wel makkelijk om te laten staan.
Uiteindelijk ben ik afgelopen tijd bezig geweest om ook ei te laten staan, wat net zoals melk in heel veel dingen zit verwerkt. Wat ik trouwens ook echt niet begrijp, melk in chips…wat doet dat op een aardappel met kruiden. En zo heb ik nog wel heel veel meer voorbeelden van producten, ik zal er geen epistol van maken, haha.
Wat is jouw ervaring met veganisme of ben je juist nog zoekende?
Liefs,
Miranda
Reactie plaatsen
Reacties